Op Erasmus naar Sint-Peterburg was voor mij een beetje een
sprong in het duister. Voor vertrek was er eigenlijk vrij weinig informatie
beschikbaar en op (uitgebreide) antwoorden van de coördinator ter plaatse
hoefde ik ook niet te rekenen. Maar dat was al meteen een goede voorbereiding
van hoe het er de maanden erna aan toe zou gaan. Op de universiteit (Санкт-петербургский государственный университет) vieren bureaucratie en
chaos hoogtij. Zo moest het semester normaal gezien op 1 september starten,
maar omdat er op administratief vlak veel was fout gelopen, zaten we pas begin
oktober voor het eerst in de les. Ook de verlenging van het visum gebeurt via
de universiteit. Je bent dan je paspoort voor minstens vijf weken kwijt, wat
betekent dat je de stad niet uit mag die periode. Hoewel ik vaak gevloekt heb
op de manier van werken van het international office, heb ik wel enorm veel
gehad aan de lessen zelf. We hadden iedere dag van de week (buiten zondag) les
van 9 tot 12 in het centrum. Je hoeft op voorhand geen vakken te kiezen (tenzij
voor Frans, Engels of Duits).
Internationale studenten worden automatisch
ingeschreven voor de fulltime Russian course. Je hebt dan enkel met andere
Erasmusstudenten les en alles wordt uitsluitend in het Russisch gegeven. Een
ingangstest bepaalt bij welk niveau je mag aansluiten. De lessen zijn in kleine
groepen en heel interactief. Je leert er vooral spreken en ook je woordenschat
wordt bijgeschaafd. Voor examens hoef je totaal geen schrik te hebben. Het
grootste deel bestaat uit permanente evaluatie (d.w.z. aanwezig zijn en actief
deelnemen aan de les) en op het einde van het semester is er een klein testje
of mondeling gesprek bij de docent. Ik heb daarnaast ook nog een vak Frans
gevolgd met echte Russische studenten. Het was echter niet gemakkelijk om een
degelijke les te vinden. Een online platform of een lijst met vakken bestaan
niet en de coördinator heeft ook geen flauw idee van het lesaanbod. Je moet dus
zelf in de universiteit gaan rondlopen en bij het Franse departement
aankloppen. Het deed wel deugd om mijn Frans op die manier te onderhouden.
Wat de accommodatie betreft: je hoeft geen kot te zoeken.
Alle buitenlandse studenten worden automatisch ingeschreven in hetzelfde
studentenhuis (Капитанская улица 3, общежитие 19). De student dorm is
een gigantisch sovjetgebouw waar zo’n 300 internationale studenten samenwonen
in kleinere appartementjes en waar de ‘baboesjkas’ de wacht houden. Ik sliep op
de kamer met een Belgische en deelde de badkamer en keuken met 5 andere
studentes. Verwacht geen luxe maar wel superveel gezelligheid en plezier. Het
is daar waar vriendschappen worden gesmeed en avonturen beginnen. Het studentenhuis ligt op een half uurtje van
het centrum, in een rustige wijk en vlak aan het strand.
Sint-Petersburg is een geweldige bruisende stad. Vijf
maanden zijn eigenlijk nog te kort om alles gezien en gedaan te hebben. Hoewel het
in vergelijking met Moskou nog een jonge stad is, ademt Sint-Petersburg een
fascinerende geschiedenis. Je vindt er werkelijk alles: talloze interessante
musea, megalomane tsarenpaleizen, stadsparken, spannende ijshockeywedstrijden,
alternatieve kunstgalerijen, hippe koffiebarretjes en een studentikoos
uitgaansleven.
Ik heb tijdens mijn Erasmus ook de kans gegrepen om andere
delen van het land te verkennen. Treinen binnen Rusland zijn spotgoedkoop en
oerdegelijk. Bovendien heb ik ongelooflijk veel bijgeleerd over cultuur,
tradities en de Russische mentaliteit door met Russen op de trein te spreken.
In het begin was het zoeken naar hoe de dingen in zijn werk
gaan in Rusland, maar na vijf maanden merkte ik op hoe gewoon alles was
geworden en hoe hard Rusland als thuis voelde. Ik heb een fantastische en
vooral leerrijke ervaring achter de rug en ik kan niet wachten om terug te
gaan!
Één A4 is bijlange niet genoeg om verslag te geven over deze
intense belevenis, dus moest je nog vragen hebben dan mag je mij zeker mailen
(elinevanlook@gmail.com).
No comments:
Post a Comment